Aproveito estas datas, onte "Día das Letras Galegas", para publicar neste blog o relato que presentei a un concurso literario. Non gañou, pero eu atopolle bastante encanto, espero que vos guste:

O ASUNTO MÁIS IMPORTANTE DO MUNDO

“El estaba sentado frente ó lago da canteira, cando chegou o outro.”

- Ola. Levas moito aquí? Non puiden chegar antes. Non deixo de darlle voltas ao tema, durmo mal. Miña mente esta noite foi monotemática.

- Monotemática?

- Si. Non era capaz de pensar noutra cousa que non fora iso. Hai que tomar unha decisión xa.

- O tema é complexo de máis. Hai que atacalo de maneira científica, estudando os seus pros e contras. Algunhas veces gustaríame ser un erudipo.

- Erudipo? Será erudito.

- Pois iso, un erudito. Estaría ben saber todo, qué facer en cada momento. Non dubidar de nada.

- Pero se foras un erudito, acabarías morrendo de aburrimento. Porque a vida non che ía gardar ninguna cousa nova.

- Xa.

Ti cres que ese auga do lago flota?

- Que cousas parvas dis!  Claro que flota! É auga.

- E se flota, por que toca no fondo? Porque eu cando floto non teño os pés no chan.

- Boh! Non me líes. A mín o que me importa é o outro asunto, e non me fales de trapalladas da cona, como abordalo de forma científica.

- Por iso eres monotemático e non erudito. Gustaríame ter unha explicación científica de se a auga flota ou non. Seguro que se lle pregunto a un avogado, atoparía unha resposta xustificada de que flota e outra igualmente xustificada de que non flota. Buscan o dereito e revés das cousas según lle conveña.

- Certo. Sempre teñen un ás na manga para matar un tres. A min poñeríame nervioso declarar diante dun. Están atentos o que dis para atacarte. Son como os políticos.

- Que carallo dis? Os políticos son distintos. Non teñen criterio. Fan e desfán según lles conveña. Garbean de ideais. Uns teñen unhas propostas e outros outras.

- Pero ningún ten razón.

- Aí quería chegar eu. Din que buscan o mellor para nós. Entón por que non chegan a decisións eruditas?

- Arre…demo coa dichosa palabra. Hoxe váleche para todo. Pareces miña avoa, que sempre anda na boca coa a palabra “aquelar”. Vou aquelar as patacas, vou aquelar a cama, vou aquelar coa máquina de chorrear,..

- Noi hai cousa que máis rabia me dea que me interrumpas con panochadas. A pregunta que me ocupaba, é, por que na política non se traballa de igual maneira que no mundo científico?

-  Científicos?  Sempre desviándote do tema.

- Si científicos. Por exemplo, cando comezan a investigar unha vacina para tratar unha enfermidade, cada un sae dun punto, pero chega un momento que xuntan tódalas conclusións e estudos para chegar á vacina en cuestión. O mundo avanza grazas a eles.

- Xa por iso os científicos son imprescincibles e os políticos non. Pero o que realmente é importante é o outro asunto.

- Todo é importante.

- Ao final o de sempre. Acabamos falando de política e do tempo.

- Do tempo aínda non falamos, pero isto ameaza chuvia. Mellor é marchar.

“Ao seguinte día foi o outro que chegou antes que el. Aínda ben non sentou ao seu carón, o outro preguntoulle:”

- Xa meditache sobre iso?

- Moito non. Estiven reflexionando se a auga flota.